برای عکاسی پرتره ( عکاسی چهره ) به چه نکاتی باید توجه کنیم؟

 عکاسی پرتره (portrait photography) چیست ؟ 

عکاسی پرتره یا همان عکاسی چهره یکی از متداول ترین نوع عکاسی است که علاقه مندان را جذب خود می کند. این تکنیک، شاخه ای از رشته عکاسی است که در آن به طور خاص توجه به چهره انسان می شود

 پرتره چیست ؟ 

پرتره،در واقع به نقاشی یا عکس یا تصویری از صورت یک شخص گفته میشود که بوسیله این تصویر قصد دارند ماهیت یا شخصیت شخص را نمایش دهند. پرتره در لغت به معنی تصویر، نقاشی، مجسمه، پیکره و …. است و در شکل اختصاصی آن به مجسمه ی صورت، تصویر صورت، عکس صورت و مجسمه ی نیم تنه، اطلاق می شود. 

عکاسی پرتره، شاخه‌ای از عکاسی است که در آن از چهره انسان عکسبرداری می‌شود. عکاسی پرتره یک چالش مداوم است و نیاز به خلاقیت عکاسان دارد تا واقعاً به پرتره های زیبایی برسند. "عکاسی پرتره" یکی از مشهورترین انواع عکاسی است که هم در بین عکاسان آماتور و هم حرفه ای انجام می شود. این نوع عکاسی در زمینه های شخصی مثل عکاسی از دوستان، افراد خانواده و حتی خود عکاس نیز انجام می پذیرد. یک عکاس پرتره حرفه ای با استفاده از تکنیک های عکاسی مثل استفاده از نور، رنگ ها و ترکیب بندی, عکس های با کیفیتی می گیرد.

 عکس پرتره، یک عکس فوری محسوب نمی شود بلکه یک عکس ترکیبی از فردی است که آرام و ساکت در جایی قرار گرفته و مستقیم به عکاس نگاه می کند. از آنجایی که پرتره نگاری بیشتر معطوف به عکس از انسان ها می شود چند سال پیش معادل نادرست"تک چهره" برای واژه ی پرتره باب شد که به دلیل گویا نبودن و نامناسب بودن آن خیلی زود منسوخ گردید. 

انواع عکاسی پرتره : 

عکاسی از چهره خود شامل انواع مختلفی است که عبارتند از: 

• پرتره تمام قد: کادر مناسب این سبک اغلب مستطیل عمودی است.
• پرتره پرسنلی:ادارات و دوایر دولتی، مدارس، راهنمایی و رانندگی، مدارس، ثبت احوال بیشترین نیاز را به عکس پرسنلی دارند.
• پرتره هنری:اغلب مورد استفاده هنرمندان، بازیگران، نویسندگان و ... قرار میگیرد.
• پرتره سیاسی:در این سبک از پرتره، از نماد های ملی میهنی و بومی میهنی استفاده های فراوان میشود.
• پرتره تبلیغاتی:بیشتر مصارف تجاری دارد.
• پرتره خانوادگی: مناسبت های خانوادگی، مسافرت ها و جشن ها موارد اصلی این سبک به شمار می آید
• و…

نکاتی که برای عکاسی پرتره مهم است؟ 

برای ثبت کردن یک عکس پرتره‌ ی مناسب معمولا بیش از ۵۰ شات از لحظاتی لازم است که مدل در آن می‌خندد، لبخند می‌زند، زبان درازی می‌کند یا ادا در می‌آورد. عموما بهترین تصاویر پرتره یکی از تصاویر در این بین خواهد بود. وقتی یک مدل ژست می‌گیرد با آن‌ها حرف بزنید تا از حالت تصنعی خارج شوند و سپس دکمه‌ی شاتر را فشار دهید.

یکی از اصلی‌ترین نیاز‌های یک عکس پرتره‌ی خوب وجود نور مناسب است. عکس پرتره را هرجایی نگیرید و سعی کنید محلی مناسب پیدا کنید که نور به طور یکسان به سوژه بتابد. مکان‌هایی که سایه تولید می‌کنند جای مناسبی برای عکاسی پرتره محسوب می‌شوند؛ مثلا زیر درخت یا درون یک کوچه یا راهرو، یک روز آفتابی یا اتاقی که یک پنجره‌ی بزرگ دارد و نور مناسبی از آن به داخل می‌رسد.

عکاسی پرتره بیش از هر نوع عکاسی دیگر نیازمند ارتباط شما با سوژه است. اگر تنها بخواهید از چهره‌ی یک فرد عکس بگیرید و مدل با یک لبخند تصنعی به لنز خیره شود، یقینا تصویر خوبی ثبت نخواهد شد. سعی کنید هنگام ثبت تصاویر پرتره با سوژه صحبت کنید، آن‌ها را بخندانید و تلاش کنید بیش از هر زمان دیگری خود واقعی‌شان باشند.

دو ترکیب بندی ساده و صحیح برای گرفتن عکس‌های پرتره گرفتن تصاویر از چهره (کلوز آپ روی صورت مدل و شانه‌ها) و دیگری کمر به بالاست. اگر طوری بایستید که سوژه در یکی از ترکیب بندی‌های اشاره شده در قاب قرار بگیرد، به احتمال زیاد تصاویر خوبی ثبت خواهید کرد.

برای گرفتن عکس‌های پرتره، باید تلاش کنید که دوربین هم سطح یا کمی بالاتر از خط چشم سوژه باشد. در غیر این صورت امکان ثبت تصویری مناسب وجود نخواهد داشت.

یک پرتره باید در نشان دادن سوژه اغراق کند. باید تلاش کنید تا بهترین حالت مدل را به تصویر بکشید. این قانون باید روی همه‌ی تصمیماتی که می‌گیرید تاثیرگذار باشد؛ از قاب بندی تا از حذف لک روی صورت هنگام ویرایش تصاویر.

به‌طور کلی در همه‌ی انواع عکاسی دانستن تنظیمات دوربین مانند ایزو یا حساسیت سنسور، دیافراگم و سرعت شاتر، در نتیجه‌ی نهایی مؤثر هستند؛ اما در عکاسی پرتره به‌طور خاص، تنظیماتی مانند گشودگی دیافراگم، تأثیر زیادی در نتیجه‌ی نهایی دارند. هرچه دیافراگم بازتر باشد (عدد آن کمتر باشد)، عمق میدان کمتر می‌شود، یعنی مقدار کمتری از تصویر در محدوده‌ی فوکوس است.

تمام موارد ترکیب‌بندی مانند خطوط راهنما و قانون یک سوم، می‌توانند در عکاسی پرتره نیز اعمال شوند. سوژه، تمرکز اصلی عکس است و می‌خواهیم توجه بیننده مستقیما به‌سمت سوژه برود؛ بنابراین باید از عواملی که توجه بیننده را از سوژه می‌گیرند دوری کنیم. یک روش دوری از این عوامل برای پس‌زمینه، استفاده از گشودگی دیافراگم بالاتر (همانند قسمت تنظیمات دوربین) و فوکوس روی سوژه و تار کردن پس‌زمینه است؛ اما استفاده از تکنیک‌های ترکیب‌بندی نیز به این مورد و بهتر شدن عکس کمک زیادی می‌کنند.

زمانی‌که با نور طبیعی سروکار دارید، زیاد نمی‌توانید نور را دستکاری کنید؛ در این شرایط رفلکتورها بسیار مفید هستند. رفلکتورها وسایلی هستند که نور را بازتاب می‌کنند و زمانی به‌کار می‌آیند که می‌خواهید سایه‌ها را حذف کنید و نورپردازی سوژه را یکدست‌تر کنید. رفلکتورها انواع سفید، نقره‌ای، طلایی، مشکی و نیمه‌شفاف دارند که معمولا توصیه می‌شود عکاسان مبتدی بیشتر از نوع نقره‌ای استفاده کنند. هرکدام از این رفلکتورها کاربرد خاصی دارد، مثلا رفلکتور طلایی می‌تواند در برخی شرایط، مانند زمانی‌که رنگ پوست تیره‌تری دارید و می‌خواهید مقداری گرما و رنگ را به رنگ پوست‌ها اضافه کنید، بسیار مؤثر است. پس رفلکتورها تنها برای ازبین‌بردن سایه‌ها به‌کار نمی‌روند؛ بلکه درکنار آن برای ایجاد نور یکدست و برجسته‌کردن رنگ‌ها نیز مناسب هستند. بنابراین اگر در زمینه‌ی عکاسی پرتره فعالیت می‌کنید، سعی کنید که یک رفلکتور تهیه کنید؛ زیرا وسیله‌ای بسیار مفید خواهد بود.

شما چه نکاتی را برای عکاسی پرتره یا عکاسی از چهره می دانید ؟