بررسی تخصصی Samsung Galaxy J5 2015

گوشی سامسونگ J5 یکی از دو گوشی جدید ارزان این کمپانی به شمار می‎رود، گوشی دیگر سامسونگ J7 می‎باشد. این دو گوشی به بهای کمتری به نسبت دستگاه‎های سری E که دارای قیمت بیشتری هستند، فروخته می‎شوند ولی مشخصات نسبتا مشابهی با آن‎ها دارند.

J5 گوشی هوشمند همراه ارزان متداولی با ظاهری جمع و جور و مشخصاتی ساده‎ می‎باشد. این گوشی رقیبی برای گوشی‎های جدیدی نظیر Moto G در بسیاری از بازارهای در حال توسعه‎ خواهد بود.

سامسونگ گلکسی J5 به نظر دارای تمامی امکانات اصلی می‎باشد و به طور معقولی یکی از دستگاه‎های سامسونگ به خوبی مجهز در این محدوده‎ی قیمتی می‎باشد. ما نگاهی به عملکرد این گوشی در جهان واقعی می‎اندازیم.

طراحی

سامسونگ برای گوشی‎های رده بالای خود از نظر طراحی هیچی کم نگذاشته است ولی دستگاه‎های حد وسط و ارزان این کمپانی نیز کمی از قافله عقب هستند به طوری که سامسونگ J5 از نظر ظاهری بسیار مشابه با سایر گوشی‎های سامسونگ در زمان سال 2013 می‎باشد. زمان معرفی گوشی S3 این طراحی آنقدرها هم چشم گیر نبود و الان هم نسبتا قدیمی به نظر می‎آید. یقینا این گوشی چیزی نیست که به خاطر زیبایی ظاهر و طراحی‎اش آن را بخرید.

در جلوی دستگاه صفحه‎ی نمایش 5.0 اینچی با رزولوشن HD 720p است و اطراف آن را مقدار کافی از انحنا و گودی قرار گرفته است. بالای صفحه‎ی نمایش بخش ورودی ایرفون است، دوربین جلو در کنار آن و در امتداد آن سنسور مجاورتی قرار دارند. J5 دارای سنسور نور محیطی برای کنترل میزان روشنایی صفحه‎ی نمایش به صورت خودکار نیست، و همچنین خبری از LED نوتیفیکیشن نیست. چیزی که در عوض گیر شما می‎آید یک فللاش LED قوی در جلو است که بعدا به آن می‎پردازیم.

زیر صفحه‎ی نمایش در وسط دکمه‎ی فیزیکی Home قرار دارد و اطراف آن را دکمه‎های به عقب برگشتن و چند وظیفه‎ای قرار گرفته‎اند که هیچکدام از آن‎ها نور پشتی ندارند و حتی هیچگونه فیدبک لرزشی زمان فشار آن‎ها به چشم نمی‎خورد.

صفحه‎ نمایش

سامسونگ Galaxy J5 دارای یک صفحه‎ی نمایش 5 اینچی با کیفیت HD 1280x720 پیکسل و از نوع Super AMOLED است، که برای گوشی با این محدوده‎ی قیمتی عالی است. رنگ‎ها برای یک صفحه‎ی نمایش نوع AMOLED کاملا طبیعی هستند و تقریبا این صفحه‎ی نمایش شبیه به یک LCD به نظر می‎آید. J5 نظیر گوشی‎های گران قیمت تر سامسونگ دارای یک بخش انتخاب پروفایل رنگی نیست و در نتیجه صفحه‎ی نمایش تنها دارای یک تنظیمات رنگی است، که در اینجا واقعا مشکل خاصی به شمار نمی‎رود.

صفحه‎ی نمایش دارای زوایای مشاهده‎ی خوبی می‎باشد و در نور خورشید به خوبی خوانا است. رنگ‎ها با تغییر سطح روشنی برخلاف بعضی از صفحات نمایش نوع AMOLED تغییر نمی‎کنند.همانطور که قبلا اشاره شد، وجود سنسور نور محیطی به چشم نمی‎خورد، در نتیجه شما باید میزان روشنایی را به صورت دستی تغییر دهید. سامسونگ یک حالت Outdoors را لحاظ کرده است، که میزان روشنایی را فراتر از حداکثر روشنایی معمولی افزایش می‎دهد و همچنین سطح گاما را بالا می‎برد تا در محیط خارج از خانه صفحه‎ی نمایش واضح تر باشد. جنبه‎های لمسی صفحه‎ی نمایش به خوبی کار می‎کند ولی جنبه‎ی چند لمسی آن تنها تا دو نقطه پشتیبانی می‎شود که برای اکثر کاربردها بسیار خوب است.

باتری

سامسونگ Galaxy J5 دارای یک باتری خوب از نوع 2600 میلی‌آمپر ساعت است. حتی با داشتن دو سیم کارت شما می‎توانید به مدت 5 تا 6 ساعت به صورت مداوم از این گوشی استفاده کنید و عمر باتری تا 20 ساعت می‎باشد.

این گوشی از آن دست گوشی‎هایی است که شما می‎توانید با خود بردن باتری‎های اکسترنال را فراموش کنید و زمانی که بیرون هستید نگران تمام کردن باتری نباشید. متاسفانه، شارژ کردن گوشی به طرز دردناکی طولانی است، به طوری که 1 تا 100% شارژ آن دقیقا با یک شارژر استاندارد 5 ولتاژی/2 آمپری 3 ساعت کامل طول می‎کشد. شما می توانید برای خرید باتری امورجینال گوشی گلکسی جی 5 به فروشگاه اینترنتی پلازا مراجعه نمایید.

نرم افزار

Galaxy J5 دارای نسخه‎ی 5.1.1 آندروید به همراه رابط کاربری TouchWiz سامسونگ می‎باشد. این رابط کاربری مشابه با چیزی است که در دستگاه‎های جدیدتر بعد از S6 به چشم می‎خورد. اندکی از قابلیت‎های دستگاه‎های گران قیمت تر سامسونگ را در اختیار خواهید داشت، از جمله دوبار آهسته ضربه زدن روی دکمه‎ی Home برای باز کردن دوربین، ولی خبری از حالت چند پنجره‎ای و S Voice نیست.

همانطور که اغلب در گوشی‎های ارزان اخیر سامسونگ دیده شده است، خبری از موزیک پلیر سامسونگ نیست و در عوض اپلیکیشن موزیک گوگل پلی در اختیار شما گذاشته شده است. ولی وجود یک رادیو FM نیز به چشم می‎خورد.

دوربین

 سامسونگ گلکسی J5 دارای یک دوربین 13 مگاپیکسلی در پشت با قابلیت فوکوس خودکار و تک LED flash است. کیفیت تصاویر کاملا خوب با در اختیار داشتن رنگ‎های طبیعی، کنتراست خوب، تعادل سفید دقیق و مقدار مناسبی از جزییات است. اندکی نویز و تیزی بیش از حد در تصاویر دیده می‎شود ولی هیچکدام از آن‎ها به شکل بارزی مشکل ساز نیستند.

محدوده‎ی داینامیک تصاویر ولی خوب نیست و پشتیبانی از حالت HDR دیده نمی‎شود. قابلیت فوکوس خودکار می‎تواند همچنین کاملا در بعضی اوقات کند و غیر قابل اعتماد بویژه زمان عکس برداری ماکرو باشد. فلش پشتی به خوبی کار می‎کند و روشنایی آن پوشش خوبی را در بر می‎گیرد.

کیفیت دوربین جلو عالی نیست. چیزی به اسم تنظیمات برای وضعیت زیبایی (beauty mode) وجود دارد که حتی آن را در پایین ترین سطح تنظیمات می‎توان قرار داد ولی هیچوقت واقعا غیرفعال نمی‎شود، و همین باعث می‎شود تمامی ظاهر تصاویر به شکل غیر ضروری شیرین و دوست داشتنی به نظر آیند. چنین چیزی به دیگر اپلیکیشن‎ها نیز کشانده شده است، نظیر Snapchat که دارای پوسته‎ای بیش از حد لطیف شده است.

گوشی در بخش جلو دارای چراغ LED است که بیشتر شبیه چراغ قوه است چون زمانی که فعال می‎شود روشن باقی می‎ماند و دقیقا عملکرد فلش مانندی ندارد. تنها استفاده از آن در محیط‎های تاریک مفید است ولی شما نمی‎توانید بیشتر از چند ثانیه به آن خیره شوید. وجود فلش در اپلیکیشن‎های شخص ثالث نیز دیده نمی‎شود.

سخت افزار

سامسونگ گلکسی J5 دارای تراشه‎ی Qualcomm Snapdragon 410 MSM8916، با پردازنده‎ی 4 هسته‎ای Cortex-A53 با قدرت 1.2 گیگاهرتز و واحد پردازش گرافیکی Adreno 306 است. این گوشی همچنین دارای 1.5 گیگ رم و فضای ذخیره سازی داخلی 8 گیگابایت است و از microSD و USB OTG پشتیبانی می‎کند.

در تست‎های بنچمارک، قدرت و عملکرد این گوشی مشابه با دیگر دستگاه‎های دارای تراشه‎ی Snapdragon 410 است. تنها Moto G جدید اندکی با سرعت کلاک 1.4GHz از آن جلو می‎زند و اندکی ورق را به نفع خود بر می‎گرداند.

در جهان واقعی، عملکرد سامسونگ J5 به نحوی است که به طور کامل برای یک گوشی ارزان مناسب می‎باشد. اکثر بخش‎های رابط کاربری به روانی اجرا می‎شود و حتی اسکرول کردن از بین اپلیکیشن‎ها اکثر اوقات به خوبی صورت می‎گیرد.

زمان سوییچ کردن به اپلیکیشن‎ها و باز کردن آن‎‌ها نیز مشکل خاصی به چشم نمی‎خورد و تنها زمانی که شما بیش از 5-6 اپلیکیشن را اجرا کرده باشد و چند تب در مرورگر کروم خود باز کرده باشید دیگر دستگاه از 1.5 گیگ رم خود استفاده کرده است و اندکی زمان جابجایی بین اپلیکیشن‎ها تاخیر به چشم می‎خورد، انگار گوشی از ابتدا دارد آن‎ها را اجرا می‎کند.

در رابطه با مباحث بازی، این گوشی بازی‎های سه و دو بعدی را به خوبی اجرا می‎کند. پردازنده‎ی Snapdragon 410 قدرت کافی برای اجرای بازی‎های سنگین سه بعدی به روانی آن هم در صفحه‎ی نمایش 720P ندارد و اینجا است که شما نیاز به قدرت بیشتر را حس می‎کنید. ولی همانطور که در دستگاه‎های دارای پردازنده‎ی Snapdragon 410 معمول است، Galaxy J5 هرگز گرم نمی‎شود، چه برسد بخواهد داغ کند.

در رابطه با موضوعات مربوط به شبکه‎ها و قابلیت‎های اتصال این گوشی دارای Wi-Fi 802.11b/g/n, Bluetooth 4.1, A-GPS, GLONASS و LTE می‎باشد. عملکرد رادیو خوب بود ولی باید ذکر شود که هیچگونه مغناطیس سنجی در گوشی به چشم نمی‎خورد یعنی شما نمی‎توانید از ویژگی قطب نما در اپلیکیشن‎های مسیریابی استفاده کنید. ژیروسکوپی هم دیده نمی‎شود و بنابراین شما نمی‎توانید تصاویر سه بعدی پانورامایی بگیرید یا از اپلیکیشن‎های VR (واقعیت مجازی) استفاده کنید.

در انتها

سامسونگ Galaxy J5 یک گوشی ارزان خوب است. سامسونگ در رابطه با برش دادن گوشه‎های مستقیم برای پایین آوردن قیمت عملکرد خوبی داشته است و با آنکه شما باید با خرید گوشی‎های دارای این محدوده قیمتی ریسک کنید ولی تجربه‎ی نهایی کار با این گوشی واقعا خوب است. تمامی جزییات اینجا بیان شده است و زمان خرید یک گوشی ارزان تنها همین موارد مهم هستند.

این گوشی در نمای کلی یک گوشی محکم، قابل اطمینان با در اختیار داشتن یک صفحه‎ی نمایش خوب، عملکرد مناسب و دوربین خوب و عمر باتری استثنائی است. Moto G جدید ممکن است گزینه‎ای بهتر برای آن‎هایی باشد که تجربه‎ی کار با آندروید را با یک بدنه‎ی ضد آب می‎خواهند، ولی Galaxy J5 نیز انتخابی شایسته به شمار می‎رود.

بررسی مشخصات دوربین سونی Sony HDR-PJ 675

دوربین سونی Sony HDR-PJ 675 یکی از دوربین‌های هندی‌کم سونی است که دارای حافظه داخلی 32 گیگابایتی و یک پروژکتور برای پخش ویدئو‌ها می‌باشد. این دوربین فیلم‌برداری به یک لنز زاویه باز با زوم اپتیکال 30x است که از سری لنز‌های G سونی می‌باشد و در سرتاسر محدوده زوم خود، از یک لرزشگیر هوشمند 5 محوره برخوردار است که به شما کمک می‌کند تا در حالت زوم که تصویر دارای لرزش بیشتری است، حتی هنگام حرکت هم فیلم‌های بسیار صاف و بدون لرزشی را ضبط کنید.

بررسی و معرفی بهترین دوربین سونی برای فیلمبرداری

بهترین دوربین سونی برای فیلمبرداری، مدلی است که بیشترین انطباق را با خواسته‌ها و نیازهای شما دارد. دوربین‌های این کمپانی در سایزهای مختلف و با ویژگی‌های گوناگون تولید می‌شوند. از دوربین‌های ورزشی سرعت‌بالا گرفته تا دوربین‌های رزولوشن بالا برای عکاسی حرفه‌ای و انواع کامپکت و جمع‌وجور. بنابراین نمی‌توان یک مدل را به‌عنوان بهترین دوربین سونی معرفی کرد؛ اما می‌توان در هر رده بهترین مدل را انتخاب کرد، کاری که در ادامه این مطلب قصد انجام آن را داریم.

تنظیمات دوربین عکاسی حرفه ای بعد از خریدن آن چگونه است؟

اگر به هنر عکاسی علاقه‌مند هستید، اولین کاری که باید انجام دهید تهیه یک دوربین عکاسی حرفه ای است. پس از آن باید تنظیمات دوربین عکاسی حرفه ای خود را باد بگیرید.

دوربین‌های حرفه‌ای مختلفی با برندهای متنوع در بازار وجود دارند. پس از خرید دوربین حرفه‌ای موردنظرتان، باید لوازم جانبی مربوط به آن برند را شناخته و با تنظیمات دوربین عکاسی حرفه ای آشنا شوید. همچنین باید طریقه درست عکس گرفتن با دوربین خود و حالت‌های مختلف فلاش دوربین را بشناسید و بدانید هر حالت، متناسب با کدام محیط و چه میزان نور است تا پس از آن بتوانید کار با دوربین را شروع کرده و از سوژه‌های جالب، عکس‌های خوبی بگیرید. ما در این مقاله قصد داریم اطلاعات اولیه لازم را به شما بدهیم.

بعد از خرید دوربین عکاسی  حرفه‌ ای چه کنیم؟

اول از همه باید بگوییم که مخاطبان این مقاله، عکاسان کارکشته و باتجربه نیستند؛ بلکه این مقاله برای کسانی است که به تازگی کار عکاسی را با دوربین تلفن همراهشان شروع کرده‌اند.

جعبه گشایی دوربین  عکاسی حرفه ای

در بیشتر جعبه‌های دوربین عکاسی حرفه‌ای، موارد زیر وجود دارند:

• بدنه دوربین
• لنز (یک یا دو عدد)
• شارژر
• باتری
• بند گردن
• سی‌دی نرم‌افزار دوربین
• راهنمای کاربر
• ضمانت‌نامه

اولین کاری که باید انجام دهید این است که شارژر را از جعبه خارج کرده و باتری را شارژ کنید. دومین مرحله این است که دوربین و لنز را از جعبه بیرون بیاورید؛ درپوش دوربین را بردارید؛ درپوش پشتیبان را هم از روی لنز بردارید (این درپوش از جنس پلاستیک یا فلز است و اتصالات الکتریکی ایجاد می‌کند. احتمالا روی لنز نام برند یا نوشته‌های دیگری وجود دارد) و آن‌ها را به هم متصل کنید.

نشانه‌های سفید و قرمزی روی دوربین وجود دارند که نحوه قرارگیری لنز را روی آن نشان می‌دهند. اصولا باید لنز را در جهت عقربه‌های ساعت بپرخانید تا روی دوربین قفل شود. اگر لنز دوربین شما نیکون است، لنز باید برعکس جهت عقربه‌های ساعت چرخانده شود.

در این مقاله نکته‌های اساسی مربوط به تنظیمات دوربین عکاسی حرفه ای و نحوه کار با آن را به شما می‌گوییم تا بدانید پس از باز کردن جعبه، چگونه می‌توانید به آسانی و با سرعت از دوربین عکاسی خود استفاده کنید.

مسلح کردن دوربین حرفه‌ ای

حالا وقت متصل کردن بند دوربین حرفه‌ای است؛ چون اگر دوربینتان روی زمین سیمانی بیفتد، هیچ راه موثر دیگری وجود ندارد که بتواند از آسیب رساندن به قسمت‌های الکتریکی و لنزهای دوربین جلوگیری کند و این اتفاق ممکن است برای همه بیفتد. مورد دیگری که باید به آن توجه داشته باشید این است که امروزه در جعبه دوربین‌های خیلی کمی، کارت حافظه هم یافت می‌شود. پس باید به فکر تهیه یک کارت حافظه هم باشید. خرید یک کارت حافظه 16 گیگابایتی، هم به‌صرفه و هم کافی و مناسب است.

در آخر به جای این‌که کارت ضمانت را به گوشه‌ای بیندازید، فرم مربوط به آن را پر کنید. دوربین حرفه‌ای وسیله پیچیده‌ای است و باید خودتان را برای مواجهه با هر مشکل عجیب و غریبی که خودتان مقصرش نبوده‌اید آماده کنید. در چنین شرایطی است که کارت ضمانت می‌تواند به دادتان برسد.

بیایید عکاسی با دوربین حرفه‌ ای را شروع کنیم

حالا که یک گوشه نشسته‌اید و به دوربینتان زل زده‌اید، باتری شارژشده را داخل دوربین گذاشته و دوربین را روشن کنید.

دوربین حرفه‌ای از شما می‌خواهد که تاریخ و زمان دقیق را مشخص و تنظیم کنید. توصیه می‌کنیم این کار را حتما انجام دهید؛ به این دلیل که وقتی قصد دارید عکس‌ها را روی تلفن همراه یا کامپیوترتان بریزید، یکی از راه‌های منظم کردن داده‌ها از طریق تاریخ فایل است. اگر متوجه شدید که دوربین به درستی کار نمی‌کند و اصطلاحا دارای باگ است، فوری به سراغ وبسایت سازنده دوربین بروید و اگر به روزرسانی جدیدی برای ثابت‌افزارهای آن موجود است، آن را دانلود کرده و با کمک گرفتن از راهنما، آن را نصب کنید. همچنین باید بگوییم که ثابت‌افزار چیزی است که بین نرم‌افزار و سخت‌افزار قرار می‌گیرد. درواقع ثابت‌افزار نوعی نرم‌افزار است؛ اما معمولاً در حافظه درون یک سخت‌افزار برنامه‌نویسی شده و در سطوح پایین‌تری عمل می‌کند.

تنظیمات دوربین حرفه‌ ای چگونه است؟

تنظیمات دوربین عکاسی حرفه ای خود را روی حالت «اتوماتیک» قرار دهید. این حالت، تنها حالتی است که روی صفحه مربوط به حالت‌های مختلف دوربین به رنگ سبز است. حالت‌های مختلف تنظیمات دوربین عکاسی حرفه ای شامل حالت‌ P، حالت A، حالت S و حالت M است که میان نمادهای دیگری مثل یک سر شناور برای حالت «پرتره» و کوه‌های کوچکی برای حالت «لندسکیپ یا منظره» قرار دارند. دوربین‌های الیمپوس را باید روی حالت  i.Auto قرار دهید و دوربین‌های فوجی‌فیلم باید روی حالت Auto قرار داده شوند یا در مدل‌های پایین‌تر این دوربین‌ها، باید تنظیمات دوربین را روی حالت +SP قرار دهید.

نیمه راه دوربین شاتر کجاست؟

برخلاف عکس گرفتن با دوربین تلفن همراه، اگر بخواهید با دوربین حرفه‌ای کار کنید که دارای لنز قابل تعویض است، باید روندی دو مرحله‌ای را اجرا کنید. زمانی که دوربین را در دست می‌گیرید، دکمه شاتر اصولا زیر انگشت اشاره قرار دارد. باید این دکمه را به آرامی فشار دهید؛ به این حالت فشردن دکمه شاتر، «نیمه راه» (Half-press) می‌گویند. کاری که این دکمه انجام می‌دهد این است که وقتی فشارش بدهید، به دوربین پیام می‌دهد که می‌خواهید عکس بگیرید؛ درنتیجه دوربین روی چیزی که روبه‌روی شماست متمرکز شده و قاب مناسب عکاسی را می‌بندد. همچنین اگر تنظیمات دوربین عکاسی حرفه ای خود را روی حالت اتوماتیک بگذارید، این وسیله تصمیم می‌گیرد نور متناسب با محیط برای عکس شما چگونه باشد. حالا دکمه شاتر را کامل فشار دهید و صدایی خواهید شنید که نشان می‌دهد عکس گرفته شده است.

فلاش دوربین

بسیاری از دوربین‌های عکاسی، فلاش‌هایی دارند که خودتان باید از آن‌ها استفاده کنید. می‌خواهید بدانید قانون کلی آن چیست؟ اگر می‌بینید که عکس‌هایتان خیلی تار یا خیلی مات شده‌اند، فلاش را اضافه کنید.

دوربین‌های حرفه‌ای برندهایی مثل نیکون و کنون، خودشان برای شما تصمیم می‌گیرند که باید فلاش روشن باشد یا خاموش؛ ولی بیشتر وقت‌ها تصمیم اتوماتیک آن‌ها اشتباه است، مخصوصا وقتی که سوژه خیلی دور باشد. به‌هرحال اگر در روز روشن در حال عکس گرفتن از شخصی هستید و خورشید بالای سرتان در حال تابیدن است، فلاش می‌تواند سایه‌هایی که روی صورت سوژه شما افتاده‌اند را حذف کند. به این حالت، «فلاش تکمیلی» (Fill Flash) می‌گویند و خیلی وقت‌ها حالت بسیار خوبی محسوب می‌شود. هم‌چنین این حالت می‌تواند برای مواقعی که می‌خواهید داخل خانه عکس‌های خانوادگی بگیرید و عکس‌هایتان تار می‌شوند، حالت مفیدی باشد.

به‌هرحال مدل‌های مختلف دوربین‌های کنون و نیکون درست کنار دکمه Auto، دکمه‌ای مربوط به تنظیمات دارند که شبیه نماد یک رعدوبرق است. این همان حالت اتوماتیک قبلی است؛ ولی تفاوت آن با حالت اتوماتیک این است که دوربین به‌هیچ‌وجه اجازه استفاده از فلاش را نمی‌دهد.

مرحله بعدی چیست؟ خب، بیایید عکاسی را شروع کنیم. حالا می‌توانید از هر چیزی که می‌خواهید عکس بگیرید. از هر چیز قشنگی که به نظرتان می‌آید عکس بگیرید؛ مثلا گربه‌ها که همیشه سوژه خوبی برای عکاسی هستند.

سوژه خود را کمی خارج از مرکز نگه دارید. همیشه این وسوسه وجود دارد که به جای نزدیک‌تر شدن به سوژه، از ابزار زوم استفاده کنید. بعضی وقت‌ها بهتر است از هر دو مورد استفاده کنید. مکان‌های جذابی را در شهرتان پیدا کنید و با دوستتان به آنجا بروید؛ جاهایی مثل باغ‌وحش، موزه و پارک. به علاوه مطمئن باشید که لنز جلوی دوربینتان تمیز باشد؛ بالاخره پیش می‌آید که اثر انگشتتان روی لنز بماند یا گرد و خاک روی آن بنشیند. مشکلی ندارد؛ می‌توانید از یک دستمال میکروفایبر استفاده کنید.

هنگامی‌که کمی بیشتر احساس راحتی ‌کنید، می‌توانید از خط‌هایی که باعث هدایت نگاه بیننده می‌شوند استفاده کنید. به تضاد بین نور و سایه توجه کنید و به دنبال بافت جالب‌توجهی باشید. منابع رایگان بسیار زیادی در اینترنت وجود دارند که می‌توانند به شما کمک کنند.

در این مقاله سعی کردیم شما را با تنظیمات دوربین عکاسی حرفه ای و طریقه کار با آن آشنا کنیم. امیدواریم توانسته باشید اطلاعات لازم را از این مطلب کسب کنید. شما هم اگر تجربه‌ای از کار با دوربین حرفه‌ای خودتان دارید و می خواهید نکته‌ای به این مطلب اضافه کنید، دیدگاه‌های خودتان را با ما به اشتراک بگذارید.

منبع : 

https://www.plaza.ir/mag/139810/215211/getting-started-with-your-new-professional-camera/

از عکاسی مینیمال ( عکاسی مینیمالیست ) چه می دانید؟

عکاسی مینیمال که با نام های عکاسی مینیمالیسم و عکاسی مینیمالیست یک هنر کمتر شناخته شده است. بهره گیری از تصاویر آرام ، متمرکز ساختن کادر در عناصر اصلی برای خلق ترکیبی بی نقص، صراحت بیان و سادگی از ویژگیهای این سبک از عکاسی است. 

---

 عکاسی مینیمالیسم چیست؟

این روزها عبارت «هر چه ساده تر، قابل فهم تر» مشهور شده است، چون واقعاً جواب می دهد. بله، گاهی اوقات پیچیدگی در ترکیب بندی اشیاء در یک عکس خوب است اما با ایجاد یک فضای تقریباً خالی، شما می توانید یک عکس قوی تر خلق کنید. در عکاسی مینیمال  با طرح یک چالش با تنطیم یک یا دو عنصر و حذف تمام اضافات در کادر به بیان یک موضوع و پیام می پردازند.

در تعاریف آمده است که اساس هنر مینیمال خلاصه گرایی در فرم و تاکید بر محتوا ی اثر است و پیش از آنکه به احساسات شخصی و بیان آنها علاقه مند باشد،سعی دارد از قوانین فیزیک و ریاضی و استعاره و نشانه در خلق آثار استفاده کند.

بنابراین می توان عنوان کرد که یک مکتب هنری است، مکتبی که اساس آثار و بیان خود را بر پایه سادگی بیان روش‌های ساده و خالی از پیچیدگی معمول فلسفی و یا شبه فلسفی بنیان گذاشته‌است.

این سبک هنری، اجزاء ساده مانند رنگ، شکل، بافت و خطوط را به طور کامل ترکیب می کند. همچنین قصد دارد تا چشم مخاطب، سوژه را کاملا ببیند. هنرمندان یا آزادی این نوع سبک را می پذیرند و یا به دلیل عدم ثبات و قانون کلی، آن را نکوهش می کنند.

این تفاوت در عکاسی به خوبی تعریف نشده است، به طوری که معمولا همیشه می توانید یک لحظه از زندگی واقعی را ثبت کنید، اما هرگز یا خیلی کم، یک عکس مینیمالیستی می تواند از عناصر ذکر شده استفاده کند تا تأثیر بسیار قوی بر روی بیننده ایجاد کند.

کم، در عکاسی مینیمالیستی یه معنای «زیاد» است . کم به معنی ناخوشایند نیست و همچنین ساده به معنی خسته کننده نیست. شاید برخی از افرادی که برای اولین بار بخواهند عکاسی مینیمالیستی را امتحان کنند، این پیش داوری ها را داشته باشند. یک طرح رنگی خیلی خوب و یا یک سوژه واحد در مقابل یک پس زمینه خالی

ممکن است ساده به نظر بیاید، اما این کنتراست است که قدرت بیشتری به سوژه و مفهوم بیشتری به طرح رنگی می دهد. مهم این است که بدانید، فریم شما قرار است چه باشد و چه چیزی در تصویر نهایی قرار خواهد گرفت. همیشه برای این کار وقت بگذارید و بعدا عکس ها را کراپ کنید (برش دهید)، زیرا ریتم و حال و هوای عکس های مینیمالیستی در هنگام تغییر اندازه حتی کم نیز، تغییر می کند. فقط یک نمونه از هر جزئیات مهم است، حتی در مینیمالیسم.

ترکیب بندی در عکاسی مینیمال چگونه است؟ 

ترکیب بندی همیشه اولویت شما و کلید ایجاد تاثیر گذاری با یک عکس مینیمالیستی است. همانطور که قبلا گفته شد، آنچه که از عکس شما خارج می شود، به اندازه همان چیزی که در آن باقی می ماند، مهم است. بنابراین شما باید برای این کار وقت بگذارید و حساسیت خاصی برای ایجاد فضای خالی و غیره داشته باشید و از فضای خالی به عنوان یک فضای پر (یعنی یک عنصر مهم) استفاده کنید.  اگر شما با “قانون یک سوم” آشنا هستید، پس زمان ساختن شات یا ثبت عکس نیز برای شما کوتاه تر و آسان تر خواهد بود.

اکثر عکاسان هنگام توجه به خطوط و ساختارها، به دنبال یک مربع هستند، اما توجه داشته باشید که هر شکلی که به اندازه کافی قوی باشد و کنتراست قوی ایجاد کند، قابل قبول است. روش اصلی برای جلب توجه مخاطب به سوژه شما این است که بر روی آن فوکوس نمایید و سپس عمق میدان را تنظیم کنید تا آن را برجسته نشان دهد و توجه مخاطبان را جلب کند.

ویژگی عکس های مینیمال

1- توجه بیننده را به شدت جلب می‌کند: برای تاکید بر روی یک سوژه یا قسمت کوچکی از عکس، راه‌های مختلفی وجود دارد از جمله کم کردن عمق میدان. اما هیچ کدام مثل از کادر حذف کردن نقاط دیگری که توجه بیننده را از سوژه‌ی اصلی پرت می‌کنند جواب نمی‌دهد.

2- این عکس‌ها از نظر تجاری حکم طلا را دارند: اگر اهل فروش عکس‌هایتان هستید بدانید که عکس‌های مینی‌مالیستی خیلی خریدار دارند. یکی از مهم‌ترین دلایلش این است که عکس‌های مینی‌مال فضای کافی برای افزودن متن تبلیغاتی را دارند.

3- عکاسی مینی مالیستی چالش‌برانگیز است: هر کسی می‌تواند یک دوربین بردارد و برای خودش فرت و فرت از این طرف و آن طرف عکس بگیرد. اما برخورد با یک منظره به نیت گرفتن یک عکس مینی‌مالیستی سخت‌تر است. باید محل درست را پیدا کنید، نقشه بکشید و درست زمان‌بندی کنید تا سوژه‌ی اصلی‌تان در جای مناسب قرار بگیرد. این چیزها حتی برای عکاسان باتجربه هم چالش‌برانگیزند.

به چه نکاتی  برای عکاسی مینیمال توجه کنید؟ 

پیدا کردن سوژه مناسب

مسائل را ساده و قابل درک نگه دارید. در واقع، با این تکنیک شما باید به سختی تلاش کنید تا خلاف آن را ثابت کرده و یک موضوع قوی پیدا کنید تا به تنهایی بتواند حرفی برای گفتن داشته باشد. این مسئله زمانی بیشتر آشکار می گردد که شما می خواهید از یک فضای بزرگ عکسبرداری کنید که موضوع اصلی در قسمت کوچکی از این کادر قرار دارد. همچنین به جای فکر کردن به این که چه چیزهایی را می توانید در کادر خود قرار دهید به این مسئله فکر کنید که چه چیز هایی را می توانید از عکس حذف کنید.

پس زمینه

یک راه آشکار برای این که سوژه عکس شما برجسته به نظر برسد این است که دیافراگم دوربین را به شکلی تنظیم کنید که هر چیزی در پس زمینه از فوکوس خارج شود.

زمانی که در محیط داخلی عکاسی می کنید از پس زمینه های استودیو استفاده کنید که بی نظمی های عکس را از بین ببرند. همچنین برای عکاسی در محیط بیرون نیز از حصار ها و دیوار های یکدست استفاده کرده و بالاخره هنگام گرفتن عکس از اشیاء کوچک مانند گل ها، سعی کنید پس زمینه خود را به همراه داشته باشید. زمانی که سوژه عکس، گل باشد می توانید زاویه عکس را طوری پایین بیاورید که آسمان به عنوان پس زمینه بوده و به عکس شما فضای مینیمال بدهد. پس زمینه های سفید یک انتخاب عالی در این مورد هستند اما فکر نکنید که نمی توانید از پس زمینه های رنگی دیگر استفاده کنید.حتی اگر بین پس زمینه و سوژه مورد نظر شما یک کنتراست (تضاد) وجود داشته باشد، در این صورت سوژه کاملاً برجسته به نظر خواهد رسید.

استفاده از خط های هدایتگر

پیدا کردن خط های هدایتگر طبیعی در ترکیب بندی هایتان می تواند به هدایت چشم بیننده به جایی که شما می خواهید کمک کند، که به شما اجازه می دهد تا تعداد المان های مورد نیاز برای گفتن داستان در عکستان را به حداقل برسانید.

انتخاب یک خط آسان است، اما باید چشم ها را به جایی مرتبط هدایت کند. خطوط نباید نگاه بیننده را به صورت تصادفی از سوژه دور کنند، یا بدون هیچ مقصد واقعی به جایی بیرون از کادر هدایت کنند

برای مثال جاده ها، پیاده روها، ریل های قطار و ساختمان ها تنها چند نمونه از آنها هستند.

حذف کردن بی نظمی های موجود در عکس

با حذف آنتروپی یا بی نظمی های موجود در عکس، افراد غیر ضروری و دیگر عوامل بی نظم کننده تصویر، شما تمام عوامل بالقوه را از بین برده و باعث می شوید که درک عکس برای بیننده ساده تر شده و راحت تر بفهمد که تمرکز اصلی شما درعکس چه چیز یا چه کسی بوده و همچنین شما می خواهید چه هدفی را در عکس بیان کنید.

شما چه چیزی از عکاسی مینیمالیست یا عکاسی مینیمالیسم می دونید؟